Θυμωμένη η θάλασσα κτυπιέται πάνω στα τείχη
ψάχνει να βρει το δρόμο της
ψάχνει να βρει το δρόμο προς τη γνώση
Κι ώσπου να το βρει μανίζει κι αφρίζει
και βροντοχτυπάει την ψυχή της
μέχρι νάρθει γλυκά η νύχτα
να της φέρει το λυτρωμό
το λυτρωμό και τη γαλήνη
στα μύχια της ψυχής της.
Θυμωμένη η θάλασσα κτυπιέται πάνω στα τείχη
ψάχνει να βρει το δρόμο της
ψάχνει να βρει το δρόμο προς τη γνώση
Κι ώσπου να το βρει μανίζει κι αφρίζει
και βροντοχτυπάει την ψυχή της
μέχρι νάρθει γλυκά η νύχτα
να της φέρει το λυτρωμό
το λυτρωμό και τη γαλήνη
στα μύχια της ψυχής της.
mikrimarika,σε ευχαριστώ που ομορφαίνεις τις φωτογραφίες μου με τα κείμενα σου